สวัสดีครับ แนะนำตัวก่อนเลยนะครับ ผมชื่อ แซม อยู่ชั้น ม.3 ผมก็ไม่หล่ออะไรมากหรอกครับ หน้าตาผมออกจะเป็นตุ๊ดซะด้วยซ้ำ ผมจึงแกล้งทำตัวเป็นตุ๊ดอยู่ตลอดเวลา เพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงครับ ซึ่งเป้าหมายที่ผมเล็งไว้จะจีบก็คือเพื่อนในห้องของผมครับ เธอมีชื่อว่า มิ้น เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในห้องครับ หน้าตาเธอขาวมาก แต่นั่นก็ไม่ใช่จุดสำคัญอะไรหรอกครับ แต่ผมสนใจตรงที่ว่า เต้าของเธอนั้นใหญ่มาก เวลาเธอก้มทีไร ผมชอบแอบมองเข้าไปในคอเสื้อนักเรียนทุกทีเลยครับ ooo oo
เข้าเรื่องดีกว่าครับ ผมแอบมองเธอมาตลอด (โดยเฉพาะนม 555+) เรื่องเกิดขึ้นว่า วันหนึ่งขณะที่ผมและเพื่อนๆ จะไปดูหนังกัน โดยเหมารถแท๊กซี่ไป เนื่องจากจำนวนคนที่เยอะมาก จนต้องนั่งตักกัน แผนร้ายของผมก็เริ่มขึ้น
ผม : มิ้นๆ มานั่งตักแซมก็ได้นะจ้ะ
มิ้นก็มานั่งตักผม ซึ่งมิ้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ตัวผมนี่สิ หิหิ พอไปถึงโรงหนัง ผมก็นั่งข้างๆมิ้น หนังที่ผมไปดูเป็นหนังสยองขวัญ พอถึงฉากน่ากลัว
ผม : ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมโผกอดมิ้นอย่างจงใจ ทั้งๆ ที่หนังไม่น่ากลัว แต่มันเป็นแผนชั่วของผม หน้าของผมสัมผัสกับเต้าทั้ง 2 ที่ใหญ่โตของมิ้น ซึ่งมิ้นก็ไม่คิดอะไรมาก เพราะเห็นว่าผมเป็นตุ๊ด
มิ้น : หล่อนกอดผิดคนหรือเปล่าจ้ะ ไปกอดบาสนู้น
มิ้นพูดพร้อมกับชี้ไปที่บาส เพื่อนของผม
บาส : มืงอย่าเข้ามานะเว้ย กรุมีพระ
ผม : แหม อย่าเล่นตัวเลยนะจ้ะตะเอง
บาส : ช่วยด้วยยย อ้ากกก
เพื่อนๆ ของผมในโรงหนังต่างหัวเราะ แม้กระทั่งมิ้น จากนั้นพวกผมก็ออกจากโรงหนัง ซึ่งพวกผมตัดสินใจกันแล้วว่าจะกลับไปนั่งเล่นในโรงเรียน ผมจึงขอลงก่อนถึงโรงเรียนสักระยะ
ผม : จอดตรงนี้หละจ้ะ
บาส : มืงจะไปไหนวะ
ผม : ไปซื้อยาลดไข้หน่ะ เค้าไม่สบาย ต้องได้กอดจากบาส
บาส : เออ ตายๆไปซะ
มิ้น : เอายาของมิ้นไหม มิ้นมี
ผม : ไม่เป็นไรจ้ะมิ้น รบกวนมิ้นเปล่า
จากนั้นผมลงจากรถ ผมจะทำอะไรหน่ะหรอครับ หิหิ ผมเดินไปร้านขายยา
ผม : ขอยานอนหลับครับ (พูดปกติได้เพราะเพื่อนไม่อยู่)
หมอ : เอาไปทำไรหรอหนู
ผม : พอดีแม่ของผมฝากซื้อหน่ะครับ
หลังจากผมไปซื้อยาเสร็จ ผมก็เดินไปซื้อน้ำเป๊ปซี่มาถุงนึง ทีนี้พอจะเดาแผนของผมออกหรือยังครับ จากนั้นผมก็เดินไปโรงเรียน
บาส : เห้ยๆ เอามามอบเลย ไอ้แซม
จากนั้นเพื่อนผมก็รุมสูบน้ำเป๊ปซี่เกือบหมด มีแต่มิ้นเท่านั้นที่ยังไม่ได้กิน
ผม : เดี๋ยวเค้ากินยาแปป
ผมแกล้งหยิบยานอนหลับขึ้นมา เป็นยาแบบแคปซูล ผมแกล้งใส่ปาก แต่จริงๆอยู่ในมือผม จากนั้นผมก็กินน้ำเปล่าตาม แล้วผมก็แอบเทผงยานอนหลับใส่น้ำเป๊ปซี่
ผม : อ้าว มิ้นยังไม่ได้กินหรอ กินสิมิ้น
มิ้น : ไม่เป็นไรจ้ะแซม
ผม : ไม่กินเค้างอนนะ
มิ้นก็เลยกินเป๊ปซี่ที่ใส่ยานอนหลับนั้นไป
ผม : เป็นไปตามแผนเลย
มิ้น : แผนอะไร
ผม : ก็จะให้มิ้นไปบอกชอบพี่คิวว่าเค้าชอบอะ ถือว่าตอบแทนค่าเป๊ปซี่ละกัน
มิ้น : แหม ว่าแล้วต้องมีแผนอะไร ก็ได้ก็ได้
หารู้ไม่ว่าแผนของผมนั้นล้ำลึก หิหิ ผมก็พามิ้นเดินไปใกล้ๆห้องน้ำชาย ซึ่งตอนนั้นเป็นตอนเย็นแล้ว ไม่ค่อยมีคนอยู่ ระหว่างทางผมเห็นมิ้นเริ่มกุมขมับ
ผม : ว้า พี่คิวหายไปไหนแล้วเนี่ย
มิ้น : งั้นมิ้นกลับไปหาพวกเพื่อนๆ ก่อนนะ
ผม : เดี๋ยวสิมิ้น อยู่อีกแปปนะจ้ะ
มิ้น : ก็ได้ ก็ได้
มิ้นเริ่มเซ
มิ้น : มิ้นไม่ไหวแล้ว ตามันมัวๆ มิ้นกลับก่อนนะ แซมยืนรอไปละกัน
ผม : มิ้นไหวรึเปล่า ให้เค้าไปส่งไหม
ไม่ทันขาดคำ มิ้นก็หลับไป เป็นไปตามแผนของผม หิหิ ผมก็ทำการประคองมิ้นเข้าไปในห้องน้ำชาย จากนั้น ผมก็ไม่รอช้า ปลดโบว์ ปลดกระดุม ปลดกระโปรง ปลดชุดชั้นใน และปลดกางเกงในตามลำดับ
ผม : โอ้โห ของมิ้นมันใหญ่วะ
ผมพูดเพราะตกตะลึงกะเต้าของมิ้นที่มีขนาดใหญ่มาก ใหญ่กว่าตอนมองตอนใส่เสื้อผ้าอยู่ คงเป็นเพราะชุดชั้นในที่ทำให้ดูเล็กลง หัวนมของมิ้นเป็นสีชมพู หีของเธอนั้นรูเล็ก สีออกแดงๆเล็กน้อย คาดว่าเธอน่าจะยังไม่สูญเสียพรหมจรรย์ ผมจึงไม่รอช้า เอาถุงยางที่ได้มาจากวันเอดส์โลก ที่เขาแจกถุงยางมาใส่ดุ้นของผม ผมดูดปากมิ้น แม้จะไม่ได้อารมณ์เท่าไหร่เพราะมิ้นนั้นหลับอยู่ แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไร จากนั้นผมก็ลงมือทั้งดูดทั้งเค้นเต้าของมิ้น ยอดถันตั้งตอบรับกับการกระทำของผม
มิ้น : อื้มมมม…
เสียงมิ้นครางในลำคอ เธอคงจะฝันถึงเรื่องแนวนี้อยู่
ผม : มิ้นต้องการสินะจ้ะ เดี๋ยวแซมจัดให้
ผมจึงไม่รอช้า นำดุ้นของผม แทงเข้าไปในรูของมิ้น ในนั้นคับมาก คงเป็นเพราะมิ้นพึ่งโดนครั้งแรก ผมรู้สึกเจ็บนิดๆ เสียงมิ้นครางเบาๆผสานไปกับเสียงหอบของผม ระหว่างนั้นผมก็เอามือล้วงในกระเป๋ากางเกงของผมเพื่อล้วงเอาโทรศัพท์มือถือมาถ่ายคลิปไว้อย่างไม่รอช้า ผมเริ่มเร่งจังหวะขึ้น มิ้นก็ครางดังขึ้น ในรูของมิ้นมีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย จนในที่สุด ผมก็ขึ้นสวรรค์ภายในเวลานิดเดียว จากนั้นผมก็ทำการล้างให้เนื้อล้างตัวให้ผมกับมิ้น แล้วใส่เสื้อผ้า จากนั้นผมก็ทำทีเป็นเดินพยุงมิ้นมา แล้วบอกพวกเพื่อนๆว่า
ผม : มิ้นเป็นอะไรไม่รู้ อยู่ดีๆมิ้นก็เป็นลมไป
พวกเพื่อนๆของผมก็ช่วยกันหยุงมิ้นเข้าสู่ห้องพยาบาล
หลังจากนั้นประมาณ 10 นาที มิ้นตื่นขึ้นเพราะฤทธิ์ของยานอนหลับหมด
มิ้น : แซม มิ้นเป็นอะไรไปอะ
ผม : มิ้นเป็นลมไปหน่ะจ้ะ โชคดีที่เราพยุงมิ้นมาทัน
มิ้น : ขอบใจมากนะจ้ะแซม
ผม : ไม่เป็นไรจ้ะ มิ้นกินน้ำก่อนเถอะ จะได้ดีขึ้น
มิ้นลุกขึ้นเปลี่ยนจากท่านอนมาเป็นท่านั่งเพื่อกินน้ำ
มิ้น : อู้ยยยย.. ทำไมมิ้นเจ็บแถวๆ บั้นท้ายจังอะ
ผม : อ๋อ พอดีตอนมิ้นเป็นลม มิ้นล้มลงไปหน่ะ
จากนั้นผมกับมิ้นก็เดินกลับบ้านด้วยกัน เพราะบ้านไปทางเดียวกัน